آزادی بیان چیست و نژادپرستی از کجا آغاز میشود؟ این موضوع یک سوال مداوم در دانشگاه‌ها است. روزنامه میگازین با دکتر جولیا روتر استاد دانشکده علوم انسانی و دکتر مونیکا وان دره هاگن وولف از انستیتوی تحقیقات مقایسه آموزشی و علوم اجتماعی در دانشگاه کلن گفتگو کرده است.
در سالهای اخیر، آزادی بیان در دانشگاه ها بارها و بارها مورد بحث قرار گرفته است. این بحث ها را چگونه تجربه کردید؟
جولیا راتر و مونیکا وان دره هاگن-وولف: بحث در مورد آزادی بیان و عقیده در دانشگاه‌ها در سالهای اخیر در کشورهای آلمانی زبان رایج شده است و عمدتا به عنوان یک بحث عمومی در روزنامه‌ها و مجلات ملی انجام میشود. اما این سؤال عمدتا وجود دارد که چه کسی اجازه دارد درباره آن در دانشگاه صحبت می کند یا چگونه با آراء و مواضع پوپولیستی راست گرایانه در این مورد صحبت کند.
توجه خاص به مواردی صورت می‌گیرد که برخی دانشجویان اظهاراتی مانند “اسلام متعلق به آلمان نیست” یا اصطلاحاتی مانند “پناهجویان جنایتکار” را به کار می‌برد، البته با آنها متناقض است و / یا آنها را از وقایع مستثنی می‌کند.
این بحث چگونه در زندگی روزمره دانشگاه احساس می شود؟
در بحث عمومی چه چیزی را از دست می‌دهید؟
ما یک متن مناسب سازی اجتماعی و بحث انتقادی در مورد قدرت و سلطه و مسائل استعماری را در متن‌ها و ساختارهای اجتماعی از دست می دهیم. چه کسی از کدام موقعیت قدرت صحبت می کند؟ کدام شخص در موقعیتی قرار دارد که به آنها اجازه می دهد اظهارات نژادپرستانه تبعیض آمیز بیان کنند؟ کدام یک از افراد می توانند با چنین اظهاراتی صدمه ببینند ؟ افرادی که تحت تأثیر نژادپرستی ساختاری یا انواع دیگر تبعیض قرار دارند، این حق را دارند که نسبت به آن آگاهی داشته باشند.
آیا آزادی بیان در دانشگاه‌ها با آزادی بیان در رسانه ها و خیابان متفاوت است؟
مواضع جناح راست و گروه‌های علاقه مند آن در بسیاری از زمینه‌ها پیشرفت می‌کنند. آیا چنین پیشرفت‌هایی در دانشگاه‌ها وجود دارند؟
بیایید ابتدا مبارزات انتخاباتی را به یاد بیاوریم. به عنوان مثال، در سپتامبر سال ۲۰۱۸، برخی از گروه‌های پارلمانی AfD در ایالت‌های فدرال روی پورتال‌های به اصطلاح گزارشگری معلمان قرار گرفتند. با این کمپین از دانش آموزان و والدین خواسته شد معلمان متهم به نقض بی طرفی سیاسی را گزارش یا محکوم کنند. معلمان مربوطه معمولاً كسانی بودند كه در دروس خود با مباحث نژادپرستی، پوپولیسم راست گرا یا افراط گرایی راست گرایانه و AfD انتقاد می‌كردند. همزمان، پورتالی در بادن-وورتمبرگ تحت عنوان: “استاد من عجله می‌کند” نصب شد. با استفاده از این پرتال، یک عضو AfD در پارلمان ایالتی از دانشجویان خواست تا این اساتید را محکوم کنند.
متن:امل برلین
Photo: epd-bild / Rolf Zöllner
