مطمئنم برای خیلی‌های ما پیش‌آمده که بعد از یک روز پُر‌مشغله کاری،یا پس از سر و کله زدن با ارباب رجوع یا مشتریان احساس وزنی‌سنگین، روی شانه‌های‌مان کردیم و بدون این که دلیل‌اش را بدانیم، استرس‌روزانه ، آن‌هم نا شناخته ذهن‌مان را ساعت‌ها درگیر خودش کرده است. معمولا ما با این استرس به خانه می‌آئیم و بجای اینکه ( در حالت ایده‌آل) تمام فشار‌کاری و استرس ناشی از‌آن را پُشت درب منزل گذاشته و داخل شویم، با همان حالت با اعضای فامیل، دوست دختر یا دوست پسر، و یا عزیزان‌مان روبرو می‌شویم و با کوچکترین حرف،حرکت، یا عکس‌العمل طبیعی طرف مقابل،انگار تمام آن فشار و استرس را می‌خواهیم روی او خالی کنیم و در بسیاری از موارد باعث رنجش آنها می‌شویم و یا حرفی را می‌گوئیم که نباید می‌گفتیم.
شاید گاهی پیش خودمان فکر کرده باشیم، راه‌حل کاهش این فشار عصبی چیست؟ چه باید کرد؟
نحوه برخورد با استرس‌روزانه :
برخورد با این پدیده در بین اقشار مختلف مردم و حتی در سنین مختلف متفاوت است. تعدادی ترجیح می‌دهند، دقیقا بعد از کار به باشگاه بروند و ورزش کنند، تعدادی هم با دوستان قرار می‌گذارند و کافه میروند و قلیون می‌کشند. ولی تعداد زیادی سعی می کنند مدتی با خودشان خلوت کنند و کفش و کلاه می‌کنند و به دوش یا پیاده‌روی می‌پردازند. ولی آیا پیاده‌روی در کاهش استرس تاثیری دارد؟
تجربه شخصی:
قبل از‌این که من به سُراغ متخصصین این بخش بروم، دوست دارم تجربه خودم را با شما درمیان بگذارم. مدت‌ها است برای من هم برخی روزها بیش از حد معمول پُر‌استرس است. پروژه‌های مختلف کاری، قرارملاقات‌های متعدد، پاسخ به نامه‌های عقب‌افتاده ( به لطف ادارت مختلف،این قسمت خودش یک پروژه کامل به حساب می‌آید). لیست خریدهای هفته‌وار و آشپزی را هم که به آن اضافه کنم، گاهی دو‌روز آخر هفته هم برایم کم است. مدت کوتاهی است، سعی می‌کنم در طول روز بعد از‌کار با این که تعدادی از مواردی که گفتم هم کماکان سر جای‌شان هستند به پیاده‌روی ( ۳۰ تا ۴۵ دقیقه) بروم. در همین حال تنها روی پیاده‌روی تمرکز می‌کنم و سعی می‌کنم در مدت زمان مشخصی به چیز دیگری فکرنکنم. در همین هفته اول،احساس بهتری دارم و به لطف این ۳۰ دقیقه طبیعت زیبای بهاری را هم بهتر به تماشا نشسته‌ام واندکی هم به حرفه و علاقه‌ام عکاسی پرداختم. امیدوارم این روند متواتر باشد و مدت‌اش هم اندکی بیشتر!
نظر مُربی مهارت‌های زندگی در این‌باره:
Foto: Privat
درمورد مدیریت زمان، وتاثیر پیاده روی روزانه بر کاهش استرس، نظر خانم شبانه ملکی (مربی مهارت‌های زندگی و کسب وکار) در فرانکفورت را با این سوال پرسیدم، که: چرا گاهی بعد از یک روز‌‌کاری، یا چند ترمین روزانه، احساس استرس می‌کنیم و عضلات گردن‌مان منقبض می‌شود؟
“این طبیعی است، که در برخی روزها،فشار کار اندکی بیشتر است، ولی گاهی می‌تواند، احساس استرس ناشی از رفتار همکاران و یا حتی مدیران در آن روز باشد، آن هم به دلیل رفتار متفاوتی که یا انتظارش را نداریم، و یا مایل نیستیم تجربه تحمل این رفتار را داشته باشیم. در همین حال، یکی دیگر ازدلایل می‌تواند به تعویق افتادن پروژه‌ای باشد که قول ختم‌اش را داده‌ایم. این مورد امکان دارد در روزهای غیر کاری هم اتفاق بیفتد. به طور نمونه، با وجود کار و مشغله بیرون، کودک‌مان ناگهان بیمار می‌شود و نیاز است اول به او بپردازیم. به طور عمومی، اتفاقات و کارهایی که بدون برنامه‌ریزی اولیه و یا بیشتر از برنامه‌ریزی اتفاق می‌افتد، باعث استرس در ما خواهد شد. نکته جالب توجه این است، که در این مواقع بدن شکل دیگری به خود می گیرد، عضلات منقبض می شوند، حالت شانه‌ها بالاتر از حد معمول است و در مواقعی دندان‌های‌مان را روی هم می‌فشاریم. در این زمان، بدن انگار با زبان خودش برای‌مان حاوی پیامی است. موضوع قابل توجه، پرداختن و جدی گرفتن این پیام‌ها است، و در همین حال نیاز است تنها روی موضوعاتی که توان تاثیر‌گذاری داریم متمرکز شویم و شاید نیاز باشد، زمان را بهتر مدیریت کنیم. و در مواردی که قادر به تغیراش نیستیم هم، راه‌حل‌‌محور با آن مقابله کنیم”.
پرسیدم، به نظر شما ۳۰ دقیقه یا ۱ ساعت پیاد‌روی روزانه در طبیعت، می‌تواند باعث کاهش استرس‌روزانه شود؟
“در زمان پیاده روی، هورمون « سِرُتُنین» در مغز ترشح می شود که وظیفه‌اش شادی‌آفرینی است، و بنا‌براین خودش باعث کاهش استرس می‌شود. در کنارش هورمون دیگری بنام « اِندُرفین» که باعث کاهش درد در بدن است، و ما ناخودآگاه احساس درد کمتری می‌کنیم . پیاده‌روی نه تنها از نقطه نظر روانی باعث آرامش می‌شود، چه بسا اگر به صورت مداوم و منظم صورت بگیرد، باعث تناسب‌اندام و در نتیجه جوان ماندن ما‌هم خواهد شد”.
آیا پیاده‌روی عادتی آلمانی است؟
بعد ازگفتگوی کوتاه من با تعدادی از آلمانی‌ها، آنها پیاده‌روی روزانه را عادتی بسیار آلمانی می‌دانند، آیا این عادت مختص آلمانی‌ها است، یا خلوت با خود و آرام گرفتن در انسان‌ها پیشینه تاریخی دارد؟
” باید خاطر نشان ساخت آلمانی‌ها بیشتر به موضوع سلامت ذهن و بدن توجه می‌کنند و پیاده‌روی، دوش و ورزش‌روزانه در پارک‌ها و میادین ورزشی با هر سنی، مُبین این موضوع است، صرف‌نظر از سردی و گرمی‌هوا و یا باران و حتی برف. ولی موضوع تحرک و ورزش بین افغان‌ها و یا پناهندگان در کُل، زیاد جا نیفتاده. این موضوع که خلوت باخود و آرام گرفتن، پیشینه تاریخی دارد یا خیر؛ را نمی‌توانم دقیقا تائید یا رد کنم ولی با گریزی به شعر مولانای بزرگ که در قرن ۱۳ میلادی میزیست، این موضوع را خاطر نشان می‌کنم. اومی‌گوید: « بیرون ز تو نیست آنچه در عالم هست در خود بطلب هرآنچه خواهی که توئی». که این خودش بر موضوع کنترل‌ذهن و خودآگاهی تاکید دارد. چون، آنچه در درون ماست، باعث استرس‌مان می‌شود و اینکه من باید روی‌کردم را نسبت به محیط اطراف، با خودآگاهی تغیر بدهم و نه اینکه قصد تغیر بقیه را داشته باشم”.
بعد از این گفتگوی کوتاه، دوست دارم به عنوان حُسن ختام این گزارش اقدام درخور و پیشنهاد بسیار خوب خانم ملکی را هم این‌جا به عنوان یک پیشنهاد خوب برای چندآخرهفته برای هم وطنان و همزبان یادآوری کنم.
فرصت آنلاین شنیداری به مهارت‌های زندگی و مدیریت استرس‌روزانه:
(مُدرس و مربی مهارت‌های زندگی و کسب وکار) در فرانکفورت، خانم شبانه ملکی، در اقدامی درخور، دوره‌ای ۱۰ جلسه‌ای ( هر یکشنبه از ساعت ۷ تا ۷:۳۰ شب) بصورت آنلاین در صفحه انستاگرام‌شان به نشانی: Khishtanino را در جهت گفتگو در باره موضوعات مختلف زندگی، از اعتماد به نفس گرفته تا مدیریت‌زمان، روش‌های کاهش استرس و روابط سالم راه‌اندازی کردند. دوستان و هم‌زبانان می‌توانند از این فرصت بصورت رایگان استفاده کنند.
نویسنده و عکس‌ها : پرویز رحیمی
مطلب مرتبط: راه کارهای زندگی و مقابله با مشکلات روانی ناشی از آن در مهاجرت
