در چند سال گذشته کودکان و نوجوانان زیادی به‌تنهایی خودشان را به خاک آلمان رسانده‌اند. برخی در راه دشوار پناهندگی، والدین یا سرپرست خود را ازدست داده‌اند و برخی دیگر نیز از همان ابتدا به‌تنهایی قدم در این راه نهاده‌اند. اما آن‌ها پس از ورود به آلمان دست به چه انتخابی می‌زنند؟ چه اتفاقاتی در کشور مقصد منتظر آن‌هاست؟ آیا امنیت همه‌شان به‌طور کامل تضمین می‌شود؟
هنوز یک ماه از سال نو میلادی نگذشته که در رسانه‌های آلمان خبرِ گم شدن بیش‌از ۱۵۰۰ کودک و نوجوان پناهنده را می‌شنویم. روزنامه “تسایت” (Zeit) می‌گوید که ۹۷۲ نفر از آن‌ها بین ۱۴ تا ۱۷ سال دارند و ۶۰۷ نفر از آن‌ها زیر ۱۳ سال هستند. بیشترشان اهل افغانستان، مراکش، سوریه و سومالی هستند.
با مرور آمار و ارقام سال‌های گذشته درمی‌یابیم که امسال تعداد کودکان گمشده از سال‌های پیش کمتر است. اداره پژوهش‌های جنایی فدرال (BKA) در سال ۲۰۱۷ حدود ۸٫۴۰۰ کودک گمشده را ثبت کرده است. تعداد آن‌ها در سال ۲۰۱۹ به ۳٫۲۰۰ نفر می‌رسد. اما چرا کودکان و نوجوانانِ بی‌سرپرستِ مهاجر ناپدید می‌شوند؟ طبیعتاً نخستین دلیل این است که امسال پناهندگان کمتری وارد آلمان شدند.
دلیل ناپدید شدن کودکان و نوجوانانِ پناهنده همیشه خطرناک نیست
اداره پژوهش‌های جنایی می‌گوید: «دلایل گم شدن آن‌ها همیشه خطرناک نیست.» برخی مهاجران درباره نام و سن خود دروغ می‌گویند و در چند مکان (یا کشور) مختلف با نام‌های متفاوت ثبت‌نام می‌کنند. تا ماه نوامبر ۲۰۱۵ که از آن‌ها اثر انگشت گرفته نمی‌شد، به‌راحتی از هویت‌های متفاوت استفاده می‌کردند.
گاهی پناهنده‌ها محل زندگی خود را تغییر می‌دهند و شهر قبلی از نقل‌مکان آن‌ها بی‌خبر می‌ماند. برخی از کودکان نیز بزرگ شده‌اند و دیگر زیرِ سن محسوب نمی‌شوند. بعضی از پناهنده‌های کودک و نوجوان در آلمان نمی‌مانند و برای زندگی به کشورهای دیگر پیش اقوام، خویشان یا دیگر اعضای خانواده‌شان می‌روند.
در این میان، کودکانی هم هستند که برای کسب درآمد از حمایت “اداره رفاه جوانان” خارج می‌شوند. آن‌ها مجبورند برای خانواده‌های خود پول بفرستند یا اگر هنگام فرار از کسی پول قرض کرده‌اند، پس بدهند. آن‌ها گاهی باید اقوامِ بازداشت یا ربوده شده خود را خریداری کنند. این مسئله خصوصاً بین پناهندگان اریتره‌ای زیاد دیده می‌شود.
کارشناسان نسبت به قاچاق انسان و روسپی‌گری هشدار می‌دهند
پژوهشی که توسط اداره فدرال مهاجرت و پناهندگی (BAMF) صورت گرفته نشان می‌دهد که این کودکان و نوجوانان به‌راحتی در معرض جرایم مختلف قرار می‌گیرند. آن‌ها ممکن است قربانی قاچاق انسان شوند. جرم‌های دیگری مثل روسپی‌گری، قاچاق مواد مخدر و گیرافتادن در فعالیت‌های باندهای تبهکار نیز آن‌ها را تهدید می‌کند. براساس این گزارش، حدود نیمی از این جوانان در سال ۲۰۱۸ مورد سوء‌استفاده و قاچاق انسان قرار گرفته‌اند.
روزنامه چپ‌گرای “تاتز” (Taz) با اشاره به گم شدن ۲ کودک در ماه ژوئیه / جولای سال ۲۰۲۰ از این مسئله ابراز نگرانی می‌کند. این کودکان سال گذشته از کمپ موریا به برلین منتقل شده بودند. “نیکلاس شرادر”، نماینده چپ‌ها، می‌گوید: «آمار بالای کودکان گمشده در آلمان نگران‌کننده است و مرا می‌ترساند.» شرادر معتقد است که پلیس، پرونده کودکان گمشده را آن‌طور که باید وشاید پیگیری نمی‌کند. او می‌گوید: «کودکان مهاجر و بی‌سرپرست باید بهتر و بیشتر مورد حمایت مسئولین قرار گیرند.»
“توماس کروگِر”، رئیس صندوق کودکان آلمان، نیز در مصاحبه با روزنامه “نُوی‌آُزنابروکه” (NOZ) تاکید می‌کند: «اقدامات لازم برای حمایت از این کودکان باید به‌شدت ادامه یابد. مقامات آلمانی موظفند که سرنوشت کودکان گمشده را روشن کنند.»
Bild von WikiImages auf Pixabay
