انجمن «حق زندگی» (Recht auf Leben) از سال گذشته در جامعهی ایرانیان برلین فعالیت خود را آغاز کرده است. همانطور که یکی از اعضای آن میگوید، این انجمن مخالف اعدام در جهان و ایران است و با برگزاری اکسیونهای گوناگون در سطح شهر تلاش میکند وضعیت زندانیان سیاسی و کشتهشدگان خیزش اخیر ایران را به مردم بشناساند.
روز چهارشنبه در خیابانی که کسی گوشهاش ساز میزد و صندلیهای کافهها و رستورانهایش تقریبا پر بود از مردمی که داشتند از آخرین ماه تابستان لذت میبردند، ناگهان تصویر ژینا (مهسا) را دیدم، توماج را، سارینا، نیکا، کیان، دیانا و بقیهی کسانی را که در خیزش اخیر ایرانیان کشته، بازداشت یا اعدام شده بودند. به دنبال تصاویر رفتم و با دو نفر برخورد کردم که این اکسیون را راه انداخته بودند.
پیش از آنکه عکس بگیرم و با آنها گفتوگو را آغاز کنم به این فکر کردم که کمترین کاری که ما میتوانیم انجام دهیم، ما که زندهایم و اینجا در آرامش زندگی میکنیم، این است که با فراموشی مبارزه کنیم. چنین مبارزهای وقت و زمان نمیشناسد. ستیزی است روزمره که در هر چیزی نمود پیدا میکند؛ در آثار هنری، اکسیونها، گفتوگوها، گزارشها و دیگر چیزها.
با یکی از دستاندرکاران این اکسیون که مجتبا نام دارد، گفتوگوی کوتاهی میکنم:
این اکسیون از طرف چه سازمان یا انجمنی شکل گرفته است؟
«ما تعدادی از ایرانیان ساکن برلین هستیم که در مارس سال گذشته تصمیم گرفتیم انجمنی در رابطه با زندانیان و علیه اعدام تاسیس کنیم. از آنجا که ابراهیم رئیسی، رئیسجمهور اعدام نام گرفته، ما تصمیم گرفتیم فعالیتی علیه اعدام داشته باشیم. در سطح شهر اکسیونهای مختلفی راه میاندازیم تا توجه مردم آلمان و دیگر شهروندان برلین را به این مسئله جلب کنیم.
پس از قیام [زن زندگی آزادی] دادخواستی تهیه کردیم تا حمایتهای بیشتری جمعآوری کنیم. از این طریق مردم هم بیشتر با شرایط ایران آشنا میشوند و اگر کسی خواست میتواند با ما در ارتباط باشد.»
نام انجمن شما چیست و چرا این نام را انتخاب کردید؟
«اسم انجمن ما «حق زندگی» (Recht auf Leben) است که به قانونی جهانی برای نفی اعدام اشاره دارد. درحالحاضر، بهویژه پروژهای در دست داریم که مربوط به زندانیان قیام اخیر و فعالین سیاسی است. ما به هیچ حزب و دستهای تعلق نداریم. تاکنون اکسیونهای زیادی در برلین برگزار کردهایم و همین مسیر را ادامه خواهیم داد.»
برای دسترسی به وبسایت این انجمن اینجا کلیک کنید.
گزارش: مریم مردانی
Bilder: Maryam Mardani, Amal Berlin!