۱۴ فبروری هرسال ، روز ولنتاین است که پر از عشق، گل‌های قرمز و ابراز علاقه می‌باشد. اما منشأ این روز تمایلی به دفاع از افسانه‌ها ندارد و نظریه‌های مختلفی در مورد اینکه چه کسی آن را راه اندازی کرده است، وجود دارد. فرضیه‌های مختلفی وجود دارد که منشأ روز ولنتاین است. گفته می‌شود که سنت اسقف والنتین ، که به زوج‌های عاشق اعتماد داشت، نام خود را به این جشنواره داده است. گل‌ها، یک شام عاشقانه یا حتی یک سفر رویایی – در تاریخ ۱۴ فبروری ، چیزهای اند که برای خوشحال کردن شریک زندگی ضروری اند. ولنتاین تنها پس از جنگ جهانی دوم، در آلمان اهمیت بیشتری پیدا کرد. یک شایعه رایج می گوید که گل فروشی ها روز ولنتاین را اختراع کرده اند، از این گذشته، آنها در روز عاشقان یک تجارت ارزشمند انجام می‌دهند. با این حال، این رسم منشأ متفاوتی دارد.
ولنتاین در حال حاضر متعلق به جغرافیای خاصی نیست
اگر چه روز عاشقان منشاء اروپایی دارد، اما این روز در اکثر نقاط جهان گرامی داشته می‌شود. هدف آن واضح است: عشق، دوستی و ابراز علاقه. آداب و رسوم متفاوتی برای تجلیل از ولنتاین در کشورهای مختلف وجود دارد. قبلا در کشورهای خاورمیانه که برخی محدودیت‌ها در آن ها حاکم اند، چندان به ولنتاین رو خوش نشان داده نمی‌شد. اما در سال‌های اخیر روز عاشقان مرزها را درنوردیده و عاشقان به مبداء و منشاء آن کاری ندارند و این روز را بهترین فرصت برای ابراز عشق و علاقه‌ای شان می‌بینند.
در حال حاضر پس از سقوط جمهوریت، ولنتاین در افغانستان تابو است
نسیم احمدی پناهنده ۲۷ ساله افغان که چهار سال از اقامت‌اش در آلمان می‌گذرد، می‌گوید که: “دو سال می‌شود که دوست دختر آلمانی دارم و اتفاقا دوسال قبل دقیقا در روز ولنتاین با دوست دخترم آشنا شدم. به نظر من، این مساله مهم نیست که این روز توسط یک کشیش بنیان‌گذاری شده است و برخی هم به آن رنگ و بوی مذهبی می‌دهند. مهم، عشق و دوست داشتن است که به بهانه این روز می‌توان به کسی که دوست داری، یک شاخه گل و یا یک تحفه بدهی و به او ابراز عشق و علاقه نمایی.”
از او می‌پرسم که آیا در افغانستان نیز این روز تجلیل کرده است؟ او می‌گوید که: “در زمان جمهوریت تقریبا در تمام شهرهای بزرگ در مغاره‌های گل‌فروشی، گل‌های مخصوص روز ولنتاین به فروش می‌رسید و عاشقان برای ابراز عشق شان این گل‌ها و یا تحفه‌ها را برای معشوقه‌های شان می‌دادند. اما با توجه به فضای نسبتا بسته و سنتی باید مواظب می‌بودی و به قول معروف دست به عصا راه می‌رفتی. در حال حاضر پس از سقوط جمهوریت، ولنتاین در افغانستان تابو است و دیگر گل‌ها و یا تحایف مخصوص ولنتاین در مغازه‌ها در دسترس نیست. من این روز را دوست دارم و هر سال بی صبرانه منتظر ۱۴ فبروری هستم.”
نورالله رحمانی
