در ۹ نوامبر ۱۹۳۸ باندهای اراذل و اوباش در دولت نازی کنیسه‌ها و مغازه‌های یهودیان را ویران کردند و بیش از ۱۳۰۰ یهودی را کشتند، ۱۴۰۰ کنیسه تخریب شد، ۷۰۰۰ مغازه مورد سرقت قرار گرفت و ۳۰۰۰۰ یهودی به اردوگاه‌های کار اجباری تبعید شدند. بسیاری از حوادث یهودی ستیزی در آلمان پس از حمله حماس به اسرائیل، به ترس یهودیان دامن می‌زند. وقتی برخی افراد ستاره‌های داوود را روی خانه‌های برلینی‌های یهودی نقاشی کردند، بسیاری به یاد نشانه‌گذاری عمومی دوران نازی افتادند. پس از یک اقدام آتش‌سوزی در کنیسه‌ای در برلین میته در اواسط اکتبر، رئیس جامعه یهودیان، گیدئون جوفه، گفت: «۸۵ سال پس از آن حادثه، کنیسه‌ها در پایتخت آلمان دوباره در آتش می‌سوزند.»
افکار گذشته هر روز همراه من است
جوزف شوستر، رئیس شورای مرکزی یهودیان، می گوید: “در سال ۱۹۳۸ همه چیز یک قتل عام تحت کنترل دولت بود. خدا را شکر امروز در آلمان در این مورد صحبت نمی‌شود. از بعد سیاسی اکنون اظهارات بسیار روشنی برای اسرائیل و زندگی یهودیان در آلمان وجود دارد و از طرف دولتی بهترین حمایت ممکن از نهادهای یهودی وجود دارد. این تفاوت اساسی را ایجاد می کند.” او می‌افزاید که: «البته شرایط فعلی قابل مقایسه با سال ۱۹۳۸ نیست. ما رهبران سیاسی را در کنار خود داریم. اما احساس ناراحتی در جامعه یهودی هنوز وجود دارد.»
ستاره داوود در کنار علامت زنگ در
البته وضعیت امروز در جمهوری فدرال متفاوت است، این چیزی است که جونا سیورز، خاخام کنیسه Pestalozzistrasse نیز می‌گوید. اما او همچنین چیز جدید و ترسناکی می‌بیند، به خصوص در خانه‌هایی که با ستاره داوود مشخص شده اند. او موردی را می‌شناسد که در آن تابلو دقیقاً در کنار زنگ خانه یک ساکن یهودی قرار گرفته بود. پیام این است: ما می‌دانیم کجا زندگی می‌کنید، شما در اینجا امن نیستید.
یک جوان یهودی برلینی می‌گوید: “آنچه که طبیعی نیست این است که امروزه یهودیان دائما و همه جا در معرض خطر هستند. من در خیابان نچرخیده ام یا شروع به زمزمه کردن نکرده ام. اکنون این ترس وجود دارد که فرد خود را یهودی معرفی کند. اما همچنین ترس از صحبت در مورد مناقشه خاورمیانه.”
Foto: Jan Woitas/dpa
