این فعال حقوق زنان مدتی را در زندان طالبان گذراند و همواره برای حقوق زنان صدا بلند کرده است. اینبار بار دیگر با بر افراشتن خیمه تحصن در شهر ویپرفورت آلمان خواهان برسمیت شناختن آپارتاید جنسیتی در افغانستان از سوی سازمان ملل است.
تمنا زریاب پریانی، ۲۶سال دارد و تحصیلاتاش را در رشته حقوق و علوم سیاسی در کابل به پایان رسانده است. او یکی از بنیانگذاران جنبش اعتراضی زنان افغانستان است که همواره برای حقوق و تقویه زنان در افغانستان تلاش کرده است. دلایل زیادی از جمله از دست دادن برادر جوانش در نبرد دربرابر طالبان و همچنان زندانی شدن خود وخواهرانش سبب شده است تا او دست از مبارزه بر ندارد. او پس از به قدرت رسیدن طالبان در چندین تظاهرات سراسری زنان در دفاع از حق آموزش و کار زنان شرکت کرد که پس از آن، تمنا با سه خواهرش شب هنگام ازسوی افراد طالبان بازداشت و برای حدود یک ماه زندانی شدند. او در آنزمان با پخش یک ویدیو در شبکههای اجتماعی خواهان کمک شده بود.
خانم پریانی میگوید:« آن ویدیو سبب شد تا طالبان از گرفتاری ما انکار نکند و ما زنده بمانیم.» با آنکه او نمیخواهد در مورد زندانی شدنش جزئیات بیشتر بدهد، اما زندان طالبان را زیاد وحشتناک توصیف میکند. طالبان پس از رهایی، او و خواهرانش را از افغانستان ممنوع الخروج اعلام کرد. تمنا پریانی میگوید که پس از رهایی از بند طالبان، آنها مدت هفت ماه را بگونه پنهانی در افغانستان بسر میبردند و پس ازدوبار تلاش نا موفق سرانجام از طریق مرز سپین بولدک ولایت جنوبی قندهار وارد پاکستان شدند. سپس تمنا با خانواده اش به تاریخ ۵ اکتوبر ۲۰۲۲ از پاکستان به آلمان منتقل شدند.
تمنا پریانی، چندی پیش با شماری از همکارانش خیمه تحصن درشهر کلن برپا کرده و دست به اعتصاب غذایی ۱۲ روزه زده بودند. این فعال حقوق زنان پس ۱۲ روز اعتصاب عذایی با پخش اعلامیهای به اعتصابش پایان داد. او بار دیگر برای به رسمیت شناسی «آپارتاید جنسیتی» و قطع کمکها به طالبان خیمه تحصن اش را در شهر ویپرفورت آلمان برافراشته است. او میگوید که این تحصن برای مدت نا محدود ادامه خواهد داشت. تمنا پریانی گفت:« ظلم و ستم که در افغانستان جریان دارد در هیچ جای از دنیا وجود ندارد، ما میبینیم هر روز وضعیت در افغانستان بدتر میشود، زنان از حق تحصیل، کار و زندگی محروم میشوند با این وضعیت نمیتوانیم ساکت بمانیم وسکوت ما خود سهیم بودن دربی عدالتی است.»
این فعال زن تصریح کرد:« خواست های ما بسیار واضح است آپارتاید جنسیتی باید در افغانستان به رسمیت شناخته شود، از کمک های مالی به طالبان و همچنان سفرهای خارجی آنها باید جلوگیری شود به وضعیت زنان باید بگونه جدی رسیدگی شود»
خانم پریانی از سایر فعالان افغان در داخل و خارج از افغانستان نیز میخواهد تا سکوت نکنند و برای آزادی و حقوق برابر برای تمام مردم به ویژه زنان در افعانستان صدا بلند کنند.
پریانی میگوید تا زمانیکه به خواستهای وی توجه صورت نگیرد به اعتراضاتاش همچنان ادامه خواهد داد.
سید قدیر وفا
Foto: Tamana Pariani