رحیم نقیبالله از جمله افغانهای است که سه سال از سالهای ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۸ منحیث ترجمان با ارتش آلمان در افغانستان کار کرده است. او در بسیاری از عملیاتهای ارتش آلمان بر ضد شورشیان در کنار این نیروها بوده است. رحیم از ولایت/استان ناآرام زابل است و در هنگام کودکی زمانی که هنوز نیروهای شوروی پیشین افغانستان را اشغال کرده بود، هنگام اصابت با ماین یک پایش را از دست داد و پای دیگرش نیز به شدت زخمی شد.
چون مداوای وی در افغانستان امکانپذیر نبود به آلمان منتقل شد و دو سه سالی را در آلمان ماند و دوباره به افغانستان برگشت. پس از سقوط طالبان نیروهای آلمانی در چهارچوب نیروهای “آیسف” به افغانستان آمدند. از آنجایی که زبان آلمانی رحیم خوب بود، توانست منحیث ترجمان با نیروهای آلمانی کار کند.
او در اواخر سال ۲۰۰۹ بخاطر درمان پزشکی به آلمان آمد. عبدالرحیم میگوید که چندین بار به مسئولان ارتش آلمان در افغانستان گفته بود که وضعیت بهداشتی اش رو به وخامت میرود و امکان درمان او در افغانستان وجود ندارد و باید برای مداوا به آلمان انتقال داده شود، اما هر بار به او وعده امروز و فردا را میدادند، تا بلاخره خودش با استفاده از شناخت شخصی با یک پزشک زمینه رفتناش را به آلمان مساعد گردانیده است. عبدالرحیم پس از آمدن به آلمان بالافاصله منحیث پناهنده قبول شد و به تشویق دوستان آلمانی اش به ورزش دوچرخهسواری معلولین روی آورد و پس از مدتی توانسته چندین مدال با ارزش برای آلمان بدست بیاورد.
قبل از آنکه دیر شود، اقدام کنید
عبدالرحیم انتقال ترجمانان و همکاران افغان ارتش آلمان را مسئولیت اخلاقی دولت آلمان میداند و از مسئولان این کشور میخواهد قبل از این که دیر شود، اقدام به انتقال این افراد نماید. او میگوید :”افرادی را از نزدیک میشناسم که با نیروهای آلمانی در کندز و مزارشریف کار کرده اند و فعلا در وضعیت بسیار ناگوار امنیتی بسر میبرند، حتی چندی قبل طالبان، برادر یکی از ترجمانان نیروهای آلمانی را کشتند. زیرا طالبان اعلام کرده اند کسانی که با نیروهای خارجی کارکرده اند، بلا استثنی واجبالقتل هستند. تصمیم وزارت دفاع آلمان یک اقدام نیک است و باید هرچه زودتر عملی شود، اما از یک چیز خیلی هراس دارم، زیرا در آلمان بروکراسی بسیار پیچیدهای وجود دارد. بطور مثال طرح ارائه میشود، اما تا تطبیق زمان زیادی را در بر میگیرد.” به گفته عبدالرحیم فعلا زمان زیادی باقی نمانده است زیرا تا ماه سپتامبر تمام نیروهای خارجی افغانستان را ترک میکنند و اگر این طرح با بروکراسی زمانگیر پیگیری شود، بعد از بیرون شدن نیروهای آلمانی دیگر امیدی به موفقیت این طرح وجود ندارد، زیرا هیچ کسی پیشبینی کرده نمیتواند که در آن زمان چه اتفاقی خواهد افتاد.
هفته قبل انگرت کرامپ کارن باور وزیر دفاع آلمان گفت که میخواهد کارمندان محلی در معرض خطر را که با ارتش آلمان همکاری کرده اند را به آلمان بیاورد. این سیاستمدار CDU افزود که بحثها در دولت فدرال در حال حاضر در جریان است. کرامپ-کارنباوئر گفت: “ما در مورد افرادی صحبت می کنیم که، در بعضی موارد، سالها در کنار ما و در معرض خطر بوده اند. من احساس میکنم این یک وظیفه عمیق جمهوری فدرال آلمان است که اکنون که سرانجام این کشور را ترک میکنیم، این افراد را بی دفاع نگذارد.”
متن: نورالله رحمانی
Photo: Abdullrahim Nakibullah