زندگی روزمره در محل اسکان پناهندگان پناهندگان قبل از بحران آسان نبود – این امر حتی با ویروس کرونا دشوارتر شده است. در بسیاری از مکان ها، کل اقامتگاه‌ها و یا برخی از آنها در قرنطینه بوده یا هستند. این امر همچنین بر کمک داوطلبانه به پناهندگان تأثیر اثرات سوء گذاشته است. داوطلبان کمک به پناهندگان دیگر نمی‌توانند برای حمایت از آنها به محل اقامت مراجعه کنند – خواه برای جستجوی یک آپارتمان یا سوالات بهداشتی و حقوقی. پناهندگان دیگر نمی‌توانند به مراکز مشاوره خارج از محل اقامت شان مراجعه کنند.
MEDIENDIENST با مسئولان این نهادها گفتگو و پرسش‌های مطرح کرده است: کارها وفعالیت‌های فعالان و داوطلبان کمک به پناهندگان در اثر همه گیری کرونا چگونه تغییر کرده است؟ با چه مشکلات و چالش هایی روبرو هستید؟
بخش عمدهای از مشکلات، پیشنهادات از طریق گفتگوی حضوری میان بین پناهندگان و داوطلبان مطرح می‌شود. این قسمت از کار در حال حاضر به هیچ وجه یا فقط به میزان محدودی نیز نمی تواند اتفاق بیفتد. سباستین پوکروپ ، عضو یک نهاد حقوقی پناهندگان می گوید که در این بخش به پناهندگان در برلین مشاوره حقوقی ارائه می دهد. به عنوان مثال، تنها سه تیم از پانزده تیم مشاور محلی می‌توانند به کار خود ادامه دهند. نهاد خدمات درمانی و روان درمانی و مشاوره اجتماعی را برای افرادی که دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی ندارند، ارائه می‌دهد. ساعات ملاقات بسیار محدود شده و فقط در صورت تعیین وقت ملاقات می‌توانند به پناهندگان مشوره دهند. و این مساله به طور طبیعی مشکلات پناهندگان را افزایش می‌دهد. تیم “Living Together Welcome” مجبور شد بخشی از کار خود را متوقف کند. معمولاً آنها پناهندگان را برای یافتن محل اقامت کمک می‌کنند. ماریکه جیلینگ، که در “Welcome Together” کار می‌کند، می‌گوید: ” کار آموزشی و خدمات مشاوره ای ما متأسفانه طبق معمول انجام نمی‌شود.”
آیا تماس‌های انلاین توانسته جواب‌گوی مشکلات باشد؟
بیشتر نهادهای کمک‌رسان توانسته اند بخشی از کار خود را به صورت آنلاین انجام دهند – که این موضوع مزایا و معایب خاص خود را دارد. مثلا در مورد کمک‌ها و مشوره‌های پزشکی: مشاوره به تماس تلفنی و گفتگوی ویدیویی تغییر یافته است، اما این موضوع معایبی دارد. حتی اگر کیفیت مشاوره در سطح بالایی باقی بماند، بعضی اوقات کوتاه تر و با جزئیات کمتری ارائه می شود. تماس‌های تلفنی نمی‌تواند جایگزین برخوردهای شخصی شود.” فعالان داوطلب در “بخش حقوقی پناهندگان” نیز به طور مشابه آن را تجربه کرده اند. سباستین پوکروپ از بخش بخش حقوقی پناهندگان می‌گوید از آنجا که پناهندگان باید درخواست‌های شان را از طریق پست الکترونیکی گزارش دهند، درخواست مشاوره حقوقی کمتری دریافت کرده اند.
پناهندگان چگونه شرایط را تجربه می کنند؟
به دلیل همه گیری کرونا، پناهندگان به ویژه به حمایت داوطلبان وابسته هستند. به عنوان مثال، سوالات حقوقی در مورد اقدامات قرنطینه یا برای ترجمه اطلاعات پزشکی. وضعیت پپناهندگان که در آقامت‌گاه‌های مشترک زندگی می‌کنند، با دیگران تفاوت‌های عمدهای دارد. مثلا در جاهای دیگر برای مردم می‌گویند باید فاصله خود را حفظ کنید و مقررات بهداشتی را رعایت کنید. اما در اسکان جمعی، مردم باید در یک فضای محدود زندگی کنند و حفظ فاصله و رعایت مسایل بهداشتی به گونه استاندارد ممکن نیست.
بحران کرونا تغییرات زیادی را ایجاد کرده است – همچنین برای فعالان و داوطلبانی که با پناهجویان کار می‌کنند. ماریکه جیلینگ از نهاد “با هم خوش آمدید” می گوید: “این بحران ما را مجبور می‌کند تا در مفاهیم خود بازنگری اساسی کنیم و کارها را به گونه راه‌اندازی نمائیم تا نتایج مثبت بدهد.”
متن: نورالله رحمانی
Photo: Juergen Blume/epd
