Photo: Steffen Schellhorn/epd
13/06/2020

کرونا، قرنطین و فشارهای روانی

فشار روانی یا استرس زمانی برای فرد ایجاد می‌شود که نتواند با فشاری که به او وارد شده، کنار بیاید. فشارهای روانی نیز در افراد متفاوت‌اند، روی برخی افراد تاثیر زیادی دارند و برخی هم می‌توانند با آن کنار بیایند. استرس می‌تواند روی رفتار فرد اثرگذار باشد و روی عملکرد بدن و زیبایی صورت تاثیر بگذارد. علایم عمده و مهم فشار روانی، مشکل تمرکز حافظه، بی اشتهایی، اضطراب، بی‌خوابی و عرق کردن زیاد است.

کرونا، قرنطین و ترس از مبتلاشدن، فشارهای روانی زیادی را به بیشتر مردم وارد کرده و در این رابطه پناهندگان که با فشارهای روانی دیگری نیز دست و پنجه نرم می‌کنند، بیشتر در معرض فشارهای روانی هستند. نظر برخی پناهندگان را دراین رابطه جویا شدیم:

محمد امین رحیمی ۲۲ ساله پناهنده افغان که در یکی از اقامت‌گاه‌های پناهندگان در برلین زندگی می‌کند، می‌گوید: ” ترس از مبتلاشدن به کرونا و دوران قرنطین تنها فشارهای روانی نبودند که بیشتر پناهندگان قبول نشده دارند، تقاضای پناهندگی ام دوبار رد شده و احتمال اینکه برایم “دولدونگ” بدهند، زیاد است. اگر شما جای من باشید می‌توانید با این همه فشار کنار بیائید؟ پناهندگان زیادی را می‌شناسم که به نوشیدن الکل و استعمال موادمخدر روی آورده اند. واقعا دوران سختی را تجربه می‌کنم، ترس از کرونا، بی‌سرنوشتی، ترس از اخراج، دوری از خانواده و وضعیت ناپایدار و ناامن افغانستان خواب و خوراکم را بهم زده است.” او می‌افزاید که تا به‌حال چندین بار به روان‌پزشک مراجعه کرده است، اما هیچ تاثیری در وضعیتش نداشته است.

ذکرالله حبیب پناهنده ۴۵ ساله افغان که سه فرزند مدرسه‌یی دارد، تاثیرات کرونا و دوران قرنطین را بر کودکانش اسف‌بار می‌داند :” وضعیت فعلی  یک چالش بزرگ برای خانواده‌های دارای فرزند است. کودکانم عادت ندارند که زمان زیادی را در آپارتمان بگذرانند. این مسئله باعث شده تا آنها از همبازی‌های شان دور باشند، انزوای بیشتری داشته باشند و روحیه پرخاشگری پیدا کنند.”

آن دسته از خانواده‌های پناهنده که در هایم‌های پناهندگان زندگی می‌کنند، معمولاً از فضای متوسط ​​زندگی کمتری برخوردار هستند. استرس ناشی از مراقبت از کودکان، کارخانگی بدون توضیحات قابل درک و عدم ثبات اقتصادی از مشکلات عمده‌ای هستند که این خانواده‌ها با آن روبرو هستند و بسیاری از خانواده ها از سر و صدای کودکان شکایت می‌کنند.
محمد زمان حکیمی ۵۵ ساله ساکن براندنبورگ اما در باره قرنطین و فشارهای روانی نظر دیگری دارد :”شما نمی‌توانید تنهایی در مقابل یک موج بزرگ بایستید و اگر مقابله کنید، موج شما را با خود می‌برد. من به تمام مشکلات با نگاه مثبت نگاه می‌کنم، اگر در گوشه بنشینید و غم دنیا را بخورید هیچ چیزی نصیب شما نمی‌شود و تنها حاصل‌اش مریضی، روحیه ضعیف و مشکلات بیشتر را به همراه خواهد داشت. من در زندگی تجربه کرده ام که افکار منفی را از خود دور و تنها به جنبه‌های مثبت بیاندیشم.” به گفته آقای حکیمی دوران قرنطین را در خانه با کودکانش ورزش می‌کرده، برنامه منظمی را برای درس خواندن کودکانش آماده نموده و فضا را طوری تنظیم کرده که جایی برای فشارهای روانی وجود نداشته باشد. او می‌گوید که جّو منفی  زندگی را از حالت عادی خارج می‌کند و به همه توصیه می‌کند که همیشه مثبت بیاندیشند.
متن: نورالله رحمانی

Photo: /epd