امروز جمعه، دانش‌آموزان ایالت‌های برلین و براندنبورگ نتایج نیمه نخست سال تعلیمی ۲۰۱۹/۲۰۲۰ را بدست می‌آورند. امروز برای بسیاری از دانش‌آموزان روز هیجان‌انگیزی است. لحظه‌های شادی برای بسیاری از کودکان و نوجوانان، اما همه شاد نیستند. برخی هنگام دیدن نتایج نیمه ساله نگران اند و شاید اشک بریزند – اینها نتوانسته اند نمرات خوبی بدست بیاورند، اما چگونه می‌توانند با آن مقابله کرد؟ اما این آخر کار نیست، هنوز شانس وجود دارد تا نمرات ضعیف را با تلاش در آخر سال اصلاح کرد.
نمرات نیمه سال واقعا بد هستند! چگونه قرار است اکنون به عنوان دانش‌آموز به خودم انگیزه دهم؟
یکی از نگرانی‌های دانش‌آموزان طرز دید والدین نسبت به نمرات است
برای برخی از دانش‌آموزان برخورد پرخاش‌گرانه و عصبی والدین با نمرات بد فرزندان شان است. والدین به جای عصبانیت با پرخاشگری با فرزندان شان، باید به دنبال عواملی باشند که چرا آن‌ها چنین نمراتی گرفته اند. عصبیت و پرخاشگری نتنها مشکلی را حل نمی‌کند، بلکه برعکس بر حجم و محتوای مشکل نیز می‌افزاید. صحبت آرام و منطقی و توام با خونسردی والدین با فرزندان می‌تواند در بهبود عملکرد آن‌ها در آینده موثر باشد.
اگر به گمنازیوم نروم، احساس حقارت می‌کنم
در مدارس ایالت براندنبورگ قوانینی وجود دارند که با ایالت‌های دیگر آلمان تا اندازه‌ی متفاوت است. به گونه مثال: نمرات نیمه نخست سال دانش‌آموزان کلاس ششم نشان می‌دهد که دانش‌آموز بعد از ختم سال تعلیمی، به کدام مدرسه خواهد رفت. در براندنبورگ، مدارس گمنازیوم از لحاظ علمی، سطح درسی و کیفیت آموزشی در سطح بالای قرار دارد و دانش‌آموزان راه‌یافته به گمنازیوم می‌توانند بعد از کلاس ۱۲ شامل دانشگاه شوند، اما در مدارس دیگر، دانش‌آموزان باید بعد از کلاس ۱۳ به دانشگاه پذیرفته می‌شوند. بسیاری از دانش‌آموزان علاقه دارند تا به گمنازیوم بروند. براساس قانون در براندنبورگ تنها دانش‌آموزانی حق رفتن به گمنازیوم را دارند که حد اکثر نمرات شان در مضامین آلمانی، اینگلیسی و ریاضی نباید از (۷) نمره بیشتر باشد.
با یکی از دانش‌آموزانی که پناهنده است و نخواست از او نامی ببرم در این باره گفتگو کردم. او می‌گوید که :”اگر به گمنازیوم نروم احساس حقارت می‌کنم و در ضمن باید همیشه طعنه‌های والدینم را که چرا نتوانسته ام به گمنازیوم راه پیدا کنم، را نیز گوش بدهم. من تمام تلاش‌ام را در این سال انجام داده ام، اما برای منی که تازه سه سال از آمدنم به آلمان می‌گذرد، دشوار است تا در زبان آلمانی نمره ۲ و یا ۳ را بگیرم و از سوی فشار همیشگی والدینم که می‌گفتند حتما باید به گمنازیوم بروی، حتی استرس اضافی برایم ببار آورده است. نمی‌دانم چگونه باید به والدینم بفهمانم که باید توقعات شان را پائین بیاورند.”
اینکه فرزندان از نمرات خود ناامید می‌شوند، بستگی به انتظارات خانواده دارد. در خانواده‌های بسیار جاه طلب و سختگیر، کودکان نمی‌توانند آن چیزی که هستند را به والدین شان نشان دهند، زیرا احساس می‌کنند که والدین شان انتظارات بیشتری از آن‌ها دارد. سختگیری والدین به کودکان شان، بیشتر از نمرات بد به شخصیت آن‌ها ضربه می‌زند و مراحل رشد آن‌ها را در آینده با “اما و اگر” همراه می‌سازد.
متن: نورالله رحمانی
Photo:
