سال‌هاست که فعالان حقوق حیوانات با خرید و فروش خز و پوست حیوانات مبارزه می‌کنند. این فعالیت‌ها در آلمان تا حد زیادی موفق بوده‌اند. نظارت بر مزارع حیوانات و مبادله‌ی پوست آن‌ها در این کشور طی سال‌های اخیر چشمگیر بوده است. ولی با نزدیک شدن فصل سرما، دوباره در فروشگاه‌های لباس شاهد افزایش استفاده از خز هستیم. دوباره می‌بینیم که خز دور یقه‌ی ژاکت‌ها و پالتوها دوخته شده، بالای کلاه‌ها چسبیده یا لب‌جیب و سرآستین را تزیین کرده است. پالتوهای بلند و تماما خز به‌رنگ‌های مختلف نیز امسال بیشتر در خیابان‌ها و لباس‌فروشی‌ها فروخته می‌شوند. شاید بگویید «آن‌ها خز واقعی نیستند. مگر از الیاف مصنوعی تهیه نشده‌اند؟» جواب ما این است «نه! خیلی از فروشنده‌ها آگاهانه خز حیوانات واقعی را پشت ویترین‌هایشان می‌گذارند.» این‌جا سوال مهم‌تری پیش می‌آید «خز در چه شرایطی و کجا تولید می‌شود؟ و چگونه وارد بازار آلمان می‌شود؟»
توقف تولید خز در آلمان
مزارع خز در آلمان، دیگر به تاریخ پیوسته‌اند. آخرین کارخانه در Rahden واقع در ایالت نوردراین وست‌فالن بود که چند ماه پیش به کار خود پایان داد. دلیل بسته شدن کارخانه، وضع قوانین سخت‌گیرانه‌ای بود که از سال ۲۰۱۷ بر صنعت دامداری این کشور اعمال شد. قوانین جدید، تجهیزات مورد نیاز و اندازه‌ی قفس‌ها را نیز تعیین کردند؛ مثلا روباه‌ها باید امکان حفاری زمین را داشته باشند و حیوانات دیگر نیز امکاناتی بسته به نیازشان داشته باشند. میشائلا دِمریش، مدیر امور حیوانات ایالت نیدرزاکسن، می‌گوید «درحال‌حاضر سخت‌گیری‌ها به‌قدری زیاد است که نگهداری از حیوانات خزدار دیگر سودآور نیست.»
لهستان: یکی از بزرگترین تولیدکننده‌های خز
آلمان با همه‌ی قوانین سخت‌گیرانه‌اش نتوانست به مسئله‌ی ظلم به حیوانات پایان دهد. درواقع، مکان تولید خز به خارج از مرزهای این کشور منتقل شده است. امروزه مقدار زیادی از خز موجود در بازار از مزارع چین تهیه می‌شوند که در آن‌ها حیوانات در شرایط نامطلوب نگهداری می‌شوند. در اروپا نیز کشورهای دانمارک و لهستان بزرگترین تولیدکنندگان خز هستند. در حدود ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ مزرعه‌ی لهستانی، حیوانات هنوز در قفس‌های سیمی کوچک نگهداری می‌شوند و فضایی برای حرکت و رشد ندارند. زندگی در این شرایط “عذاب بزرگی” برای حیوانات است.
راه‌حل: کنترل واردات خز
مجله‌ی تلویزیونی NDR Panorama با سه فعال آلمانیِ حقوقِ حیوانات همراه شده که قصد دارند شکایت خود را علیه مزارع خز در لهستان ثبت کنند و در معرض عموم قرار دهند. دنیس وبر از دفتر بهزیستی حیوانات آلمان می‌گوید «شما همیشه چین را متهم می‌کنید ولی این‌جا در همسایگی خودمان، شرایط چندان فرقی نمی‌کند. بهداشت و درمان حیوانات فاجعه‌بار است. آب‌اشامیدنی کافی در دسترس نیست. برخی از حیوانات زخمی شده‌اند و برخی دیگر از مشکلات رفتاری رنج می‌برند. آن‌ها مجبورند تمام زندگی خود را پشت میله‌های قفس بگذرانند و در تمام بدن خود درد دارند.»
میشائلا دِمریش می‌گوید «قوانین دقیق آلمان برای نگهداری از حیوانات می‌تواند شروع خوبی باشد. آن‌چه که هنوز اعمال نشده، ممنوعیت واردات خز است تا در بازار فروش عرضه نشود.» مشکل دیگر این است که برچست لباس‌های خزدار معمولا خریداران را گمراه می‌کنند. به‌طوری‌که آن‌ها ممکن است فکر کنند، خز لباس‌ها مصنوعی هستند. درحالی‌که، برنامه‌ی NDR Panorama در هامبورگ کشف کرد که خز برخی از لباس‌ها واقعی هستند بی‌آن‌که روی برچسب لباس ذکر شود. این مسئله، نقض قوانین برچسب لباس در اروپا محسوب می‌شود. وزارت حمایت از مصرف‌کنندگان فدرال می‌گوید «ناظران بازار به‌طور تصادفی یا موردبه‌مورد، کانال‌های توزیع را کنترل می‌کنند.و هرجا که لازم باشد، بررسی آزمایشگاهی انجام می‌دهند و تخلفات را پیگیری می‌کنند.»
