دریافت پول شهروندی مانع جست‌وجوی کار مهاجران و پناهندگان نمی‌شود. برعکس، نرخ اشتغال به طور مداوم در حال افزایش است و مهاجران به‌طور فزاینده‌ای پایه‌های مالی دولت رفاهی آلمان را تقویت می‌کنند. این نتیجه پژوهشی است که به تازگی توسط موسسه IAB انجام شده است.
پس از معرفی پول شهروندی، بسیاری بر این باور بودند که این نوع حمایت اجتماعی ممکن است پناهندگان و مهاجران را از تلاش برای یافتن شغل باز دارد. اما پژوهش تازه‌ای که توسط موسسه پژوهش‌های بازار کار و حرفه‌ای آلمان (IAB) انجام شده، به نتیجه متفاوتی رسیده است: دریافت پول شهروندی مانعی برای ورود مهاجران به بازار کار ایجاد نمی‌کند.
به گفته رسانه میگاتزین، آمار موجود نیز این مسئله را تایید می‌کند: از زمان معرفی “حمایت پایه‌ای برای جویندگان کار” در سال ۲۰۰۵، نرخ اشتغال مهاجران از ۵۸ درصد به ۶۹ درصد در سال ۲۰۲۳ افزایش یافته است. نکته قابل توجه این است که نرخ اشتغال افرادی که از کشورهای افغانستان، عراق، ایران، پاکستان، سوریه و اوکراین به آلمان آمده‌اند، حتی به ۷۵ درصد رسیده است که این رقم به میانگین اشتغال کل جمعیت (۷۷ درصد) نزدیک است.
نگرانی‌ها درباره پول شهروندی بی‌اساس است
IAB با تاکید بر آمار می‌گوید که مهاجران باوجود دریافت پول شهروندی، به‌طور فعال در جست‌وجوی کار بوده‌اند. همچنین، افزایش اشتغال مهاجران تاثیر مثبتی بر سیستم رفاهی کشور دارد. افزایش تعداد افراد شاغل، به معنای پرداخت‌های بیشتر به صندوق‌های بازنشستگی، بیمه درمانی و بیمه‌های مراقبتی است. این امر در نهایت به تقویت مالی کل سیستم رفاهی آلمان کمک می‌کند.
همگرایی پناهندگان در بازار کار زمان‌بر است
براساس گزارش IAB، پناهندگان به دلیل تجربه‌های شخصی خود از جنگ، آزار و اذیت و مهاجرت، معمولا دیرتر از دیگر مهاجران وارد بازار کار می‌شوند. همچنین، عدم هماهنگی مهارت‌های تحصیلی آن‌ها با نیازهای بازار کار آلمان و موانع نهادهای گوناگون، روند همگرایی (ادغام) آن‌ها را کندتر می‌کند. با این حال، این موضوع تنها به گذر زمان نیاز دارد. پس از ۸ سال، ۶۸ درصد پناهندگان وارد بازار کار شده‌اند. براساس آمار، نرخ اشتغال مردهای پناهنده پس از ۸ سال حتی از میانگین نرخ اشتغال مردها در جامعه بالاتر است.
IAB همچنین اشاره کرده که روند ادغام در بازار کار می‌تواند با سرعت بخشیدن به روند بررسی درخواست‌های پناهندگی، ارائه زودهنگام و بهتر دوره‌های زبان، کاهش موانع نهادها مانند محدودیت‌های اقامت، افزایش تلاش برای یافتن شغل، کمک بیشتر برای ادغام و کاهش تبعیض بهبود یابد.
Bild: epd-bild/Tim Wegner
