دیدن طاووسها آنهم در برلین شاید کمی دور از انتظار به نظر برسد، اما ممکن است. طاووسهای رنگارنگ و قرقاولهای سفید در جزیرهای که حدود ۱۰ دقیقه با «دریاچه وان» فاصله دارد زندگی میکنند. اینکه چگونه این پرندگان زیبا سر از برلین درآوردهاند داستان خودش را دارد، اما دیدن آنها در حال قدم زدن یا گشودن پرهای بلند و رنگارنگ خالی از لطف نیست. بهویژه در فصل تابستان که کسی نمیتواند در خانه بماند و تا خورشید در آسمان آفتابی میشود میتوان از شهر فاصله گرفت و در سکوت قدم زد.
جزیره طاووسها فضایی رمانتیک دارد و بازدیدکنندهها را با خود به باغها و معماری دوران پروس میبرد. قلعه سفید، فوارهها، چمنزارها و مسیرهای پر پیچ و خم چیزهایی هستند که انتظار ما را ازدیدن فضایی رمانتیک برآورده میکنند. البته بازسازی جزیره به این سبک و سیاق چندان هم تصادفی و بیدلیل نبوده است. فریدریش ویلهلم دوم در پایان قرن ۱۸ این جزیره را به خاطر معشوقهاش، ویلهلمین اِنکه، به این سبک طراحی کرده است.
وسعت جزیره طاووسها ۶۷ هکتار است و در جنوب غربی برلین قرار دارد. فاصله بین نزدیکترین ایستگاه تا خود جزیره را باید با قایق طی کرد. یک قایق یدککش در طول ساعتهای بازدید آنجا هست و بازدیدکنندهها را در این مسیر جابهجا میکند. تمام جزیره را در طول ۲ تا ۳ ساعت میتوان بهخوبی تماشا کرد. فضایی باز برای نوشیدن و غذا خوردن نیز وجود دارد.
آلبوم عکس:
انسان از ۲۵۰۰ سال پیش در جزیره طاووسها سکونت داشته است
جزیره طاووسها قرنها پیش مسکونی بوده است؛ البته در گذشتههای دور هیچ طاووسی آنجا زندگی نمیکرده چون زیستگاه طبیعی این پرنده به شمار نمیرود. دستبندهای متعلق به عصر آهن و موگیرهای برنزی یافت شده نشان میدهند که ۲۵۰۰ سال پیش انسانها در آنجا سکونت داشتهاند.
کیمیاگری به نام یوهانس کونکل در قرن هفدهم به این جزیره نقل مکان کرده است، اما پس از مدتی کارگاه او بهدلیل آزمایشهای مختلف در آتش میسوزد. ظاهرا این جزیره حدود ۱۰۰ سال متروک میماند تا آنکه ولیعهد جوان، فریدریش ویلهلم دوم، آنرا کشف میکند و بهخاطر معشوقهاش به فکر بازسازی آن میافتد. قلعه سفید جزیره در بمبارانهای جنگ دوم جهانی آسیبی نمیبیند و تاکنون شکل اولیه خود را حفظ کرده است.
بناهای دیگری نیز در این جزیره وجود دارند که برخی از آنها به سبک معماری انگلیس و فرانسه ساخته شدهاند. همچنین علاوهبر طاووسها که در باغ چرخ میزنند، قرقاولهای سفید، مرغها و خروسهای هندی و چند گاومیش و اسب نیز در جزیره دیده میشوند. هر از گاهی صدای قورباغهها نیز به گوش میرسد.
جزیره طاووسها از سال ۱۹۹۰ به همراه کاخ «سنسوزی» پتسدام و کاخ «گلینیکه» برلین در فهرست میراث فرهنگی یونسکو قرار گرفت. رمان «جزیره طاووسها» نوشته توماس هتچه نیز یادآور این جزیره است.
وبسایت این جزیره را اینجا ببینید.
Photos: M. Mardani