سر و صدا، ازدحام، ناآرامی و ترس؛ چیزهایی است که در انتظار تازه واردان پناهنده در آلمان است. پناهندگان هنگام رسیدن به اقامتگاه دولتی در معرض سترس شدیدی هستند. شرایط کمپ‌ها برای پناهجویان، به شدت دشوار است. اکنون انجمن‌های حقوق بشر خواستار ایجاد شرایط بهتر برای پناهجویان در کمپ ها هستند.
شرایط کمپ همه را کلافه کرده است!
در نوردراین-وستفالن، کسانی که به دنبال حفاظت هستند، گاهی اوقات مجبور می‌شوند از زمان ورودشان، به مدت چند ماه، در اسکان اضطراری زندگی کنند. به عنوان مثال، در برخی موارد، هیچ دری وجود ندارد، فقط پرده است. سطح سر و صدا بالاست. برخی افراد خشونت را گزارش کردند، “و بچه‌ها همه دعواها را بدون فیلتر می‌شنوند.” چادرها چکه می‌کنند. زنان از بیرون رفتن از کابین خود به خصوص در شب برای رفتن به توالت می‌ترسند. هیچ قفسه‌ای برای نگهداری وسایل شخصی وجود ندارد.
صدها نفر در فضاهای تنگ، چادرهای بدون حریم خصوصی و چشم انداز نامشخصی برای اقامت!
بیرگیت ناوجوکس، مدیر عامل شورای پناهندگان NRW، روز چهارشنبه در دوسلدورف گفت: «ازدحام بیش از حد، ناآرامی و ترس وجود دارد. در برخی موارد استانداردهای اروپایی و بین المللی رعایت نمی شود.
به گفته وزارت پناهندگان، حدود ۳۰۶۰۰ مکان در ۴۵ اقامتگاه جمعی در این ایالت در نوردراین-وستفالن اشغال شده است. این شامل ۱۲ پناهگاه اضطراری است. امسال، بیش از ۵۵۵۰۰ نفر (تا ۳۱ اکتبر) در نوردراین-وستفالن اسکان داده شده‌اند.
وضعیت در اسکان به شدت به ویژه استرس زا است
Naujoks گفت: در اقامتگاه‌های شلوغ، اتاق‌ها برای فعالیت‌های تفریحی به طور مرتب به خوابگاه تبدیل می‌شوند. در پذیرایی اولیه در کلن/بن، تخت‌ها حتی در کافه تریا نصب شد. داشتن ملاقات خصوصی با اقوام یا دوستان مجاز نیست.
کمبود امکانات بهداشتی و پزشکی
در پناهگاه های اورژانس ایستگاه های پزشکی وجود دارد، اما دسترسی مستقیم به پزشکان مقیم وجود ندارد. به گفته شورای پناهندگان، گزینههای تفریحی و ورزشی برای پناهندگان حداقل است. مردم همچنین اغلب گزارش دادند که هیچ اطلاعاتی در مورد خدمات مشاوره دریافت نکرده‌اند.
کودکان مورد بی توجهی قرار می‌گیرند
از نظر اداره مستقل بهزیستی، منافع کودکان و حمایت از کودکان نیز در اماکن اقامتی دولتی نادیده گرفته شده است. مایکل مومر از کمیته کاری مهاجرت گفت: «گزینههای مناسبی برای حمایت از کودکان وجود ندارد». آموزش، مشاوره آموزشی و مددکاری اجتماعی جوانان اغلب توسط مقامات ارائه نمی‌شود. مراقبت های بهداشتی برای کودکان نیز محدود است و اغلب کمبود فرصت های آموزشی مبتنی بر مدرسه وجود دارد. به دلیل شرایط بد مالی، محدودیت های زمانی و کمبود کارگران ماهر، امکان مشاوره در اسکان اضطراری اغلب وجود ندارد.
امل برلین!
