با فرارسیدن دومین سال حکومت خودخوانده طالبان و سقوط کابل، تعدادی زیادی از فعالان حقوق بشر، جامعه مدنی وفعالان دفاع از حقوق زنان از ۱۲ تا ۲۰ آگوست ۲۰۲۳ هفته همبستگی با مردم افغانستان، علیه طالبان را با تظاهرات از کُلن آلمان آغاز کردند.
مینه رفیق، فعال حقوق بشر، در گفت‌وگو با رسانه‌ها می‌گوید: «این یک تظاهرات سرتاسری مردم افغانستان است و همه مردم افغانستان در کشورهای مختلف با هم یکجا شده و با یک صدا خواهان به رسمیت شناختن آپارتاید جنسیتی، توقف حمایت جامعه جهانی از طالبان، نسل کشی و به رسمیت نشناختن طالبان هستند.» به گفته مینه رفیق، طالبان یک گروه تروریست بوده و هیچ‌گاهی تغییر نخواهند کرد: «ما هیچ‌گونه تعاملی را با گروه طالبان نمی‌پذیریم. این گروه تروریستی هرگز نمی‌توانند زنان را به حاشیه بکشانند و آن‌ها را از حقوق‌شان محروم کنند.»
هفته همبستگی با مردم افغانستان در کلن آلمان
مژده احمدی یکی از بانوان معترض دیگرست که در راهپیمایی کُلن اشتراک نموده. وی در گفت‌وگو با امل فرانکفورت می‌گوید که سازمان ملل باید حمایت از طالبان را متوقف کند. این درحالیست که لیندا توماس گرینفیلد، سفیر و نماینده‌ی دایم آمریکا در سازمان ملل، در یک نشست به تازگی بیان داشته است که این کشور، امارت اسلامی را به رسميت نمی‌شناسد: «ما به اعمال فشار بر امارت اسلامی ادامه داده‌ایم، ما امارت را به رسمیت نمی‌شناسیم، ما هیچ حمایتی از امارت اسلامی به‌خاطر تصمیم آنان مبنی بر عدم بازگشت دختران به مکتب نکرده‌ایم.»
تمنا زریاب پریانی، عضو جنبش خودجوش زنان معترض مقیم کُلن است که در این راهپیمایی اشتراک نموده است. تمنا زریاب پریانی در یک پیام که برای امل فرانکفورت فرستاده است، می‌گوید: «تحصن امروز در شهر کلن بخاطرتوقف حمایت سیاسی از گروه تروریستی طالبان صورت گرفته وهمچنان آزادسازی اسیران که در زندان قرار دارند و توقف اسیرسازی شهروندان افغانستان. مهم‌تر از همه، این تحصن در حمایت از هفته‌ی همبستگی با مردم افغانستان برگزار گردیده است.»
تظاهرات خانگی توسط زنان معترض در کابل نیز برگزار گردید
این زنان فعال و معترض در کابل در مکان های نامعلوم، گروه گروه باهم یکجا شده و با نشر قطع‌نامه‌ی به جمع تظاهرکنندگان دیگر پیوسته‌اند. در قطع‌نامه‌ی که همه این معترضان به مناسبت هفته همبستگی با مردم افغانستان، به اشتراک گذاشته‌اند، از چگونگی وضیعت مردم افغانستان زیر بیرق طالبان یاد نموده‌اند: « بنیادهای زندگی مردم به طور سرسام‌آوری فروریخت، شیرازه امید برای دوام زندگی معمولی در افغانستان واژگون شد، آزادی‌های جمعی و فردی از میان رفت و تاریکی و جهالت جای روشنایی و امید را پر کرد.»
«باید لغو شود»
همچنان در این قطع‌نامه ازچشم‌پوشی جنایت‌های جنگی، جنایت‌های ضدانسانی، آپارتاید جنسیتی و قومی، جابه‌جایی‌ها و کوچ‌های اجباری، نسل‌کشی، تبعیض نژادی و تروریستی‌سازی جغرافیای افغانستان، توسط کشورهای جهان ذکرشده است: «جهانیان به خوبی می‌بینند که مردم افغانستان حتی بدون دستور گروه فاشیستی طالبان نفس هم کشیده نمی‌توانند. هیچ تنوعی در منطق طالبان قابل پذیرش نیست.»
به قول این زنان، توافق‌نامه دوحه میان طالبان و ایالات متحده‌ی امریکا باعث شد تا کشور به دست طالبان بیفتد و نتیجه‌اش آوارگی میلیون‌ها انسان، گرسنگی و آپارتاید جنسیتی و قومی در افغانستان است: « باید لغو شود.»
به گزارش بی‌بی‌سی، به تازگی دیدبان حقوق بشر در آستانه دو ساله شدن بازگشت طالبان به قدرت در افغانستان، در اعلامیه‌ای گفته که مقام‌های طالبان «محدودیت‌های شدید» خود بر حقوق زنان و دختران و رسانه‌ها را شدت بخشیده و تاکید کرده که افغانستان در زیر اداره طالبان به یکی از بدترین_بحران‌های بشری جهان تبدیل شده است. قرار است، تظاهرات برای یک هفته در کشورهای مختلف اروپایی و دیگر کشورها ادامه یابد. افغانستان در ۱۵ آگست سال ۲۰۲۱، برای دومین بار دست طالبان افتاد. پس از تسلط حکومت طالبان٬ وضعیت زنان خیلی نابسامان شد. دروازه‌های مکاتب و دانشگاه‌ها به‌روی دختران بند گردید و کار نمودن در ادارات دولتی و خارجی به شمول سازمان ملل برای زنان ممنوع اعلام شد.
همبستگی با مردم افغانستان در برلین
