به دلیل شرایط سخت کاری، مهاجران ده سال زودتر از آلمانها نیاز به مراقبتهای ویژه دارند و تقریبا همیشه بستگان آنها مجبور به نگهداری از آنها میشوند. دلایل این امر اما موانع بوروکراتیک، مشکلات در زبان و فقدان موقعیتهای حساس فرهنگی میباشد.
بیش یک چهارم جمعیت آلمان (تقریبا ۲۲ میلیون) سابقه مهاجرت دارند که ۱.۶ میلیون نفر از آنها افراد بالای ۶۵ سال هستند. طبق پیشبینیها، این تعداد تا ۲۰۳۰ دو برابر خواهند شد. اکنون شرکت AOK گزارشی را تهیه کرده که نشان میدهد مهاجران مسن یکی از سریعترین گروههای در حال رشد آلمان هستند. اما این در صورتی است که آنها به سختی پرستار پیدا میکنند و یا مورد توجه قرار میگیرند. همچنین در این گزارش آمده که این افراد “به میزان خیلی بیشتر از جمعیت مسن آلمانیالاصل نیاز به مراقبتهای ویژه دارند.” بر اساس این تحقیقات میانگین سنی مهاجران نیازمند مراقبت ۶۱.۵ است. در صورتی که میانگین سنی افراد مسن آلمانی ۷۲.۲ سال است.
کسانی که اصالتا ترک هستند توسط بستگان نگهداری میشوند
بر اساس این گزارش، دلایل متعددی وجود دارد: شرایط سخت کار و زندگی، درآمد کمتر، مراقبتهای بهداشتی کمتر، فقر بیشتر در دوران سالمندی، آپارتمانهای نامناسب و آخرین اما نه کم اهمیت تجربه تبعیض میباشد. در نتیجه به عنوان مثال در جامعه شهروندان اهل ترکیه، ۹۸٪ خدمات مراقبتی در خانه توسط بستگان ارائه میشود.
موانع بوروکراتیک و راه حلها
علاوه بر این موارد، دانش ناکافی در مورد حقوق مزایای بیمه مراقبتهای طولانی مدت و عدم درک این سیستم در آلمان وجود دارد. نارضایتی از مراقبتهای حرفهای، موانع زبانی و تجربیات تبعیض نیز به بازداری و بیاعتمادی منجر شده است. در این گزارش آمده است:« اعتراف به تابوهای فرهنگی و مذهبی و همچنین احساس شرم موانع دیگری برای دریافت این نوع مراقبتهای ویژه شدهاند.» با این وجود شاید از همه مهتر موانع بوروکراتیک هستند که برای بسیاری «غیر قابل عبور» میباشند.
نویسندگان این تحقیقات توصیه میکنند که اولین اقدام باید در کمبودها باشد. اولویت اصلی راحتتر کردن مراقبتهای بین فرهنگی است. این شامل آموزش و تدریس مداوم کارکنان پرستاری و پزشکی میشود. علاوه بر این، موانع باید با ارائه خدمات و اطلاعات چند زبانه تا حدی از بین بروند.