به گفته محققان، ملیت و سابقه مهاجرت برای جرم و جنایت، امری «تعیین کننده» نیست. جرم و جنایت نتیجه عوامل مختلفی به ویژه شرایط و تجربیات زندگی افراد است. سابقه شهروندی یا مهاجرت گاهی اوقات میتواند نقش غیرمستقیم را به عنوان یک عامل پس زمینه ایفا کند.
خطر انگ زدن به مهاجران
نگاه رسانهها به جرم در سالهای اخیر «تحریف زیادی» شده است. روزنامهنگاران بهخصوص در مورد مظنونان خارجی، خیلی بیشتر از قبل از منشاء عاملان نام میبرند. طبق یک مطالعه در سال ۲۰۱۹، ملیت مجرمان بسیار بیشتر از سهم واقعی آنها در آمار جرم و جنایت ذکر شدهاند. این خطر انگ زدن به اقلیتها را به همراه دارد.
روزنامه نگاران فقط در صورتی باید مبدا را نام ببرند که منشاء برای درک آنچه اتفاق میافتد مهم باشد . وگرنه این بیشتر از پیامدهای منفی ذکر آن است. چون خطر انگ زدن و نژادپرستی وجود دارد.
نمونه عجیب در شورش اشتوتگارت
یکی از نمونهها شورشهای اشتوتگارت در ژوئن ۲۰۲۰ است. اکثر مظنونان شناسایی شده احتمالاً در آلمان بزرگ شدهاند: از میان ۱۰۰ مظنون شناساییشده، ۶۶ نفر آلمانی بودند، از جمله ۴۹ آلمانی با سابقه مهاجرت. به گفته محققان، با توجه به وضعیت فعلی، این موضوع برای توضیح وقایع اهمیت مرکزی ندارد. اگر مظنونان در آلمان بزرگ شدهاند، اغلب دلیلی برای نام بردن سابقه مهاجرت یا شهروندی آنها وجود ندارد.
مثال دیگر قتل شرکا است که بارها با جزئیات زیاد در رسانهها گزارش شده است. چنین جنایاتی اغلب منعکس کننده ادعاهای مالکیت و کنترل است که برای بومیان و مهاجران مشترک است. در سال ۲۰۱۹، تقریباً دو سوم مظنونان شناسایی شده در این منطقه آلمانی بودند. اگر ایدههای منسوخ شدهای مانند «دفاع از ناموس خانواده» در موارد فردی نقش داشته است، این میتواند نشان دهنده این باشد که رسانهها به منشاء مظنونان اشاره کرده و این ارتباطات را توضیح میدهند.
انجمن روزنامه نگاران آلمان چه میگوید؟
بنابراین خبرنگاران باید در موارد فردی بسیار با دقت نگاه کنند. آنها نیز طبق قانون مطبوعات موظف به انجام این کار هستند. و فرانک اوبرال، رئیس ملی انجمن روزنامهنگاران آلمان (DJV) نیز بر این موضوع تأکید میکند. وی درباره تخصص روزنامه نگاری میگوید: «کشور یا فرهنگی که یک مجرم از آنجا آمده تنها در صورتی مورد توجه است که این اطلاعات برای درک جرم ضروری باشد، که در بیشتر موارد چنین نیست.» علاوه بر این، اوبرال بر مسئولیت اجتماعی روزنامهنگاران تاکید میکند: «ما روزنامهنگاران نباید مسئولیت خود را در قبال ارزشهای کد مطبوعاتی فراموش کنیم. و تحت هیچ شرایطی گزارشهای ما نباید مهمات نژادپرستان و سخنان نفرتانگیز باشد.»
امل برلین