بانوی ۳۰ ساله افغان در حین ورود طالبان به کابل کارمند یکی از موسسات آلمانی بود. او بعد از تلاشهای زیاد توانست با خانواده اش این کشور را ترک کند. او تجربیات تلخ و شیرینی از زمان کار در افغانستان دارد.
پلوشه مانند شمار زیادی از زنان افغان با تلاشهای فراوان توانست تحصیلاتاش را در رشته تجارت به پایان برسد. او بعد از اینکه تحصیلاتش را به پایان رساند با توانست برای خود کاری بیابد. پلوشه می گوید: «من علاقه داشتم در رشته یی که درس خوانده بودم کار پیدا کنم. اما کار یابی کار دشواری بود و من واسطه یی هم نداشتم.»
پلوشه میگوید که :”بالاخره توانست در یکی از موسسات آلمانی در کابل کاری بیابد. اما کار کردن هم چندان آسان نبود. چون همه روزه انتحار و انفجار رخ میداد و من نیز همیشه ترس داشتم. بعد از شش ماه توانستم در این موسسه قرارداد کار بگیرم و در بخش مدیریت در موسسه آلمانی مشغول به کار شدم”. پلوشه میگوید که در روز ۱۵ آگست سال ۲۰۲۰ از این موسسه آلمانی که در بخش قرضههای بانکی کار میکرد و مقر آن در شهر کلن آلمان بود قرار داد کار به دست آورد و این روز برایش یکی از بهترین روزهای زندگی بود. اما خوشی هایش دیری نپایید دقیقا در چنین روز یعنی در ۱۵ آگست یک سال بعد زندگی اش کاملا دگرگون شد. طالبان در چنین روزی وارد افغانستان شدند. به گفته پلوشه روز ورود طالبان به کابل بدترین و تلخ ترین روز زندگی اش بود. مردم همه سراسیمه و وحشت زده بودند
او افزود: «درکل یک حالت بدی بود و هیچ گاهی تصور نمیشد که چنین وضعیتی بوجود بیاید. در آنزمان ما زیاد ترسیده بودیم و احساس خطر میکردیم چون من و برادرانم با نهادهای خارجی کار میکردیم شایعات زیادی وجود داشت که این افراد را طالبان شکنجه میکنند و به قتل میرسانند.”
تجربه مهاجرت دوباره
پلوشه نمونهای از هزاران کودک افغان است که در آوان کودکی با خانواده اش به دلیل جنگ های داخلی به پاکستان رفت. او در آن زمان تنها دو سال داشت و کودکی پیش نبود. شاید به همین دلیل طعم تلخ مهاجرت را چندان درک نکرده باشد.
پس سقوط دوره نخست طالبان درسال ۲۰۰۹ نوجوان بود که با خانواده اش دوباره به افغانستان برگشت. در آنزمان فرصت دوباره یی برای رفتن دختران به مکتب و ادامه تحصیل به میان آمد. پلوشه هم مانند میلیونها دختر دیگر توانست به درسش ادامه دهد تا اینکه در رشته تجارت تحصیلاتاش را به پایان رساند
تسلط طالبان بر افغانستان و روند تخلیه کارمندان موسسات خارجی
پلوشه میگوید که پس از سقوط کابل به دست طالبان، مانند دیگر کارمندان موسسات خارجی احساس خطر می کرد. او تلاش داشت که در حین روند تخلیه از طریق میدان هوایی کابل این کشور را ترک کند اما به دلیل هرج و مرج زیاد و مزاحمت طالبان درِ میدان هوایی کابل او و سایرهمکارانش موفق نشدند تا خود را به داخل میدان برسانند.
پلوشه و برخی دیگر از اعضای خانواده اش که با یک نهاد آلمانی کار میکردند پس از نگرانیهای زیاد وتلاش مسوولان نهاد مربوطه، با سپری نمودن مشکلات زیاد ازطریق روند تخلیه نخست به پاکستان و سپس به آلمان رسیدند.
او از اینکه حالا در آلمان است احساس راحتی میکند:”اینجا در آلمان احساس امنیت میکنم و خطری متوجه من نیست. حالا مصروف آموختن زبان آلمانی هستم و امیدوارم پس از فراگیری زبان به آروزهایم دست یابم”.
سید قدیر وفا
Photo: Shekib Rahmani / dpa