Photo: epd/Christian Ditsch
21/05/2022

چهار سال می‌شود که در انتظار الحاق همسر و فرزندانم هستم

 در این مدت به هر دری، سر زدم. با وکیل، مددکاران اجتماعی، مشاوران پناهجویان و غیره دیدار مرتب داشتم، تنها یک کلمه می‌شنوم “منتظر باش”. شاید کلمه منتظر باش برای کسی که انتظار کسی را نمی‌کشد، بسیار آسان و معمولی باشد، اما کسی که در حالت انتظار قرار دارد، می‌تواند معنی واقعی انتظار را درک نماید.

محمد رضا حسینی ۴۲ ساله، زمانی که پنج سال پیش پاسپوت آبی اش را گرفت، در پوست نمی‌گنجید. زیرا بر برپایه امتیازات که این پاسپورت دارد، دارنده آن حق دارد تا بدون داشتن کار، سطح زبان و یا میزان درآمد اعضای خانواده درجه اول اش را به آلمان منتقل نماید. آقای حسینی می‌گوید:”بعد از گرفتن قبولی بلافاصله از طریق وکیل برای انتقال خانواده ام به آلمان اقدام نمودم، از بخت بد من پس از اینکه کارها یک کمی پیشرفت نمود، حمله انتحاری در نزدیک سفارت آلمان در چهارراهی زنبق صورت گرفت که منجر به تعطیلی سفارت و امور کنسلی شد، مدت زیادی بخاطر این موضوع کارها معطل شد، چنیدن بار با وکیل صحبت کردم، آما او هم کاری از دستش ساخته نبود.”

سرنگونی حکومت اشرف غنی و تسلط دوباره طالبان مزید بر علت شد

او می‌افزاید که بعد از قبولی مدرک B1 اش را گرفت و شروع به کار سفید نمود و از آن زمان تاکنون کار می‌کند و به دولت مالیه می‌پردازد، تا مراجع مربوطه هیچ گونه نکته منفی در باره او نداشته باشند :”در پرونده من و امثال من هم بروکراسی نقش دارد و هم می‌توانم از بخت بد خود ناله کنم. سرنگونی حکومت اشرف غنی و تسلط دوباره طالبان مزید بر علت شد، چون آلمان فعلا در افغانستان سفارت ندارد، خانواده ام ناگزیرند به یکی از کشورهای همسایه برای مصاحبه با سفارت بروند که در شرایط فعلی افغانستان آسان نیست و مشکلی دیگری که من را رنج می‌دهد اگر تا یک سال دیگر انتقال خانواده ام با آلمان صورت نگیرد، پسرم ۱۸ ساله می‌شود و بر اساس قانون آلمان، او را نمی توانم به این کشور بیاورم، واقعا درمانده شده ام و نمی‌دانم چکار کنم.”

دولت فدرال به وعده‌هایش عمل کند

براساس یک گزارش دیگر سازمان مدافع حقوق پناهندگان Pro Asyl، از دولت فدرال خواسته است تا به سرعت الحاق خانواده را برای پناهندگان ساده کند. گونتر بورکهارت، مدیر عامل Pro-Asyl می‌گوید که ائتلاف چراغ راهنمایی اکنون تقریباً نیمی از سال است که بر سر کار آمده است، “و ما انتظار داریم که اعلامیه ها در مورد الحاق خانواده با عمل همراه شود.” درباره خانواده هایی است که سال ها از هم جدا مانده اند. آنها به طور فزاینده ای مستأصل می شوند.» اعضای خانواده های که در افغانستان گیر افتاده اند به دلیل آزار و اذیت طالبان در خطر مرگ قرار دارند.

بورکهارت خواستار آن شد که تغییرات اعلام شده در قانون پناهندگی باید قبل از تعطیلات تابستانی اجرا شود. به گفته او، ساده سازی و تسریع روند الحاق خانواده نیز بدون تغییر قانون امکان‌پذیر است. با این وجود، اعضای خانواده پناهندگان اغلب هنوز سال‌ها منتظر قرار ملاقات برای ارسال درخواست هستند و باید بر موانع بزرگ بوروکراتیک غلبه کنند.

Diakonie: الحاق خانواده را به سرعت اجرا کنید

سازمان دیاکونی همچنین از دولت فدرال درخواست کرده است تا به سرعت اتحاد مجدد خانواده توافق شده در توافقنامه ائتلاف را اجرا کند. ماریا لوهید، عضو هیئت مدیره Diakonie  گفت: «این غیرمسئولانه است که هزاران خانواده پناهنده در آلمان به دلیل موانع بوروکراتیک و الزامات قانونی هنوز جدا از یکدیگر زندگی می کنند. لوهید تأکید کرد: «حق اساسی فقط در روز خانواده اعمال نمی‌شود: خانواده ها به هم تعلق دارند. دولت فدرال باید به سرعت وعده خود را از توافقنامه ائتلاف اجرا کند. Pro Asyl و Diakonie آنچه را که ائتلاف چراغ راهنمایی توافق کرده بود را یادآوری کردند.

نورالله رحمانی

Photo: epd/

 

 

 

Amal, Berlin!
Privacy Overview

This website uses cookies so that we can provide you with the best user experience possible. Cookie information is stored in your browser and performs functions such as recognising you when you return to our website and helping our team to understand which sections of the website you find most interesting and useful.