یک بانوی جوان افغان که با بنیاد فریدریش ایبرت آلمان در افغانستان کار کرده و در روند تخلیه از این کشور به آلمان آمده است، آرزو دارد که در آینده بتواند در عرصه سیاسی در آلمان فعالیت کند.
ام البنبن پیگیر، بانوی جوان افغان به تازگی به آلمان آمده است. او می گوید که در افغانستان در عرصه‌های چون حقوق بشر،صلح ورشد جوانان کار کرده و علاقمند است تا پس از ادامه تحصیلات عالی در آلمان در عرصه سیاست این کشور فعالیت داشته باشد.
خانم پیگیر در افغانستان در رشته حقوق تحصیل کرده است وبه عنوان مسوول جوانان بنیاد آلمانی “فريدريش ایبرت” در افغانستان کار می کرد. او پس از سقوط حکومت اشرف غنی در افغانستان از طریق روند تخلیه همراه با سایرهمکاران اش نخست به پاکستان و سپس به آلمان آمد.
خانم پیگیر می گوید که در هنگام سقوط حکومت پیشین در کابل بود وقدرت گیری دوباره طالبان در افغانستان برایش مانند یک کابوس بوده واز این بابت شوکه شده است. به نظر او در جریان ۲۰ سال گذشته افغانستان در عرصه‌های مختلف در حال رشد بود وهمه دست آوردهای دو دهه گذشته این کشور حالا به خاک یکسان شده است.
بانو پیگیر می‌گوید که: «همه چیز مانند یک خواب بود، هیچ باور نمی کردیم نظامی که روی آن سال‌ها سرمایه گذاری شد، شماری زیادی ازجوانان تحصیل کرده بودند و امید و آرزوی هایی برای آینده شان داشتند و همچنان در سال های اخیر یک سیستم بوجود آمده بود ، همه چیزبه یکبارگی ازبین برود که این دگرگونی سریع برای من و سایر مردم درافغانستان غیر قابل باور بود.”
افزایش نگرانی‌های امنیتی
همزمان با تسلط طالبان در افغانستان نگرانی‌های امنیتی نیز افزایش یافت. علاوه بر کارمندان همکار نهادها و موسسات خارجی که احساس خطر می کردند، شماری از کارمندان نهاد های دولتی از جمله قاضی ها، سارنوالان ، وکلای مدافع و حتی مدافعان حقوق بشر هم گفته اند که احساس خطر می‌کردند.
خانم پیگیر می‌گوید که با به قدرت رسیدن طالبان در افغانستان جانش در خطر بود واز اینکه به همکاری بنیاد آلمانی (فریدریش ایبرت) نجات یافته وبه آلمان آمده، خوشحال است. او آرزو دارد تا در آینده بتواند در عرصه سیاسی در آلمان فعالیت کند .
این بانوی جوان در حالی که اندوه گذشته در چهره اش نمایان بود، گفت: «پس از سقوط نظام بسیار زیاد احساس خطر می‌کردیم، هیچ دوست و دشمن معلوم نبود چندین بار مجبور شدیم بخاطر حفظ جان خود خانه مان را ترک کنیم و به نزد اقارب و دوستان برویم تا محفوظ باشیم و همین طور دیگر دوستان که من همرای شان در تماس بودم همه در یک حالت پریشانی ودلهره گی بسر می‌برند».
ام البنین پیگیر در حال حاضر در شهر بن آلمان زندگی می کند، آروز دارد درآلمان نیز بتواند به زودی در جامعه مدغم شود و با سایر افراد روابط خوبی برقرار کند، رویایی که در افغانستان تحقق نیافت.
خانم پیگیر می گوید که افغانستان در حال پیشرفت بود و آرزو داشت تا درآینده در عرصه سیاسی نقش فعال داشته باشد اما با فروپاشی نظام پیشین به آرزویش نرسید. او امیدوار است تا این رویایش درجامعه آلمان تحقق پیدا کند.
بنیاد فریدریش ایبرت یک نهاد غیر انتفاعی در آلمان است که در راستای توسعه اجتماعی، سیاسی واقتصادی ، گفتگو و مفاهمه بین المللی و آموزش سیاسی درافغانستان فعالیت داشت اما با فروپاشی حکومت پیشین در افغانستان، فعالیت های این نهاد نیز پایان یافت.
پس از سقوط نظام جمهوری و قدرت گیری دوباره طالبان در افغانستان شماری زیادی از افغان هایی که با نهادهای خارجی در این کشور همکار بودند و همچنان افراد در معرض خطر از طریق روند تخلیه به کشورهای مختلف منتقل شده اند. در حال حاضر نیز روند تخلیه همکاران آلمانی وافراد نیازمند حفاظت ادامه دارند.
افغان هایی که در جریان روند تخلیه به کشورهای مختلف از جمله آلمان منتقل شده اند، اکثرا در آرزوی زندگی و دورنمایی بهتر برای خود و اعضای خانواده هایشان اند.
متن: سید قدیر وفا
Photo:S Kadir Wafa
