بیش از ۵۰۰ نفر از کارکنان محلی “انجمن همکاری‌های بین‌المللی آلمان” (GIZ) در نامه‌ای سرگشاده خطاب به صدراعظم اولاف شولتز خواستار حمایت او برای خروج سریع از خاک افغانستان شده‌اند. آن‌ها از سال ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۹ در شهرهای مختلف افغانستان خدمت کرده‌اند، اما تاکنون کمکی از GIZ برای خروج از کشورشان دریافت نکرده‌اند. آن‌ها می‌گویند: «ما در خطر هستیم و زندگی‌مان به‌شدت تهدید می‌شود.»
این کارکنان نامه خود را با قدردانی از دولت فدرال به دلیل کمک‌های بشردوستانه به افغانستان که پس از نخستین کنفرانس بُن در سال ۲۰۰۱ شکل گرفت، آغاز کرده‌اند. همچنین از تلاش‌های پیگیر GIZ برای اطمینان از امنیت کارکنان محلی تشکر کرده‌اند. آن‌ها در ادامه این مسئله را مورد انتقاد قرار داده‌اند که تنها کسانی که در دو سال گذشته برای GIZ کار کرده‌اند در برنامه خروج از افغانستان گنجانده شده‌اند.
به گفته وزارت خارجه آلمان، کارکنانی که قرارداد آن‌ها پیش از سال ۲۰۱۳ تمام نشده برای دریافت ویزا باید با کارفرمای خود تماس بگیرند. این کارکنان می‌گویند که با GIZ تماس گرفته‌اند، اما هیچ پاسخی از آن‌ها دریافت نکرده‌اند و خود را در شرایط بحرانی افغانستان تنها و بدون پشتیبان می‌بینند.
آن‌ها در نامه خود می‌گویند: «وضعیت افغانستان ویران‌گر است! خانه و کاشانه‌مان را به حال خود رها کرده‌ایم، اما روزی باید برگردیم و انتقام بگیریم. طالبان، با وجود اعلام عفو عمومی، به‌طور جدی دنبال کسانی است که به جامعه جهانی خدمت کرده‌اند. روند جستجوی آن‌ها سریع‌تر هم شده است. دولت آلمان از خطرهایی که ما را تهدید می‌کند آگاه است و ما نگران امنیت خود و خانواده‌های‌مان هستیم. ما به مبارزه برای حفظ زندگی و حقوق خود ادامه می‌دهیم که خود دفاع از حقوق بشر است.»
در ادامه این نامه آمده است: «سزاوار نیست که ما به عنوان متحدان پیشین شما به حال خود رها شویم تا زنده بمانیم یا بمیریم و فرزندان‌مان یتیم شوند. نگذارید که چنین سرنوشتی گریبان‌گیر ما شود. از شما خواهش می‌کنیم به درخواست ما توجه کنید و با ایجاد راهی امن ما را از افغانستان خارج کنید.»
Bild: Rolf Zoellner / epd
