پنج سال پیش ۱/۵ میلیون پناهنده وارد آلمان شدند اما در این میان تعداد کسانی که دچار مشکل اعتیاد هستند، کم نیست. برخی قبلا در کشور خود معتاد بودهاند، برخی نیز هنگام فرار یا در آلمان به مواد مخدر روی آوردهاند.
بهگزارش میگاتزین، هیچ آماری از این افراد و چگونگی اعتیاد آنها در دسترس نیست. زیلکه کوون (Silke Kuhn) از مرکز پژوهشهای بینرشتهای اعتیاد در دانشگاه هامبورگ (ZIS) میگوید: «این افراد بهتدریج به مرکزهای پشتیبانی از معتادان مراجعه میکنند.»
این پژوهشگر معتقد است که بسیاری از پناهندگان در معرض خطر اعتیاد هستند. آسیب روانی و افسردگی از علائم شایع فرار و پناهندگی است. هرچه پروسه فرار بیشتر طول بکشد، احتمال خطر بیشتر است. کسانی که مجبورند سالها منتظر نتیجه درخواست اقامت بمانند، چشمانداز روشنی به آینده ندارند و همین ناامیدی، خطر پناه بردن به اعتیاد را در آنها افزایش میدهد.
منیر، پناهنده افغان، از بیخوابی گلایه میکند. این جوان ۲۸ ساله که فرارش از کابل به آلمان بیش از یک سال طول کشیده است، میگوید: «هر روز خوابیدن برایم مشکل است.» او فکر میکند مصرف تریاک مشکل بیخوابیاش را برطرف میکند. در راه فرار به آلمان نیز از داروی آرامبخش بنزودیازپین استفاده میکرده. علاوهبر مواد مخدر، الکل نیز یکی از نوشیدنیهای اعتیادآور محسوب میشود.
راینر وِگِه، عضو مرکز مشاوره دارویی Condrobs در مونیخ، میگوید: «قاچاقبران نیز به پناهندهها داروهای تسکیندهنده اضطراب و خوابآور میدهند تا آنها در قایقها یا کامیونها ساکت بمانند.» پس از ورود به آلمان، علائم اعتیاد در برخی از پناهندهها دیده میشود.
در اینباره بیشتر بخوانیم:
Photo by Mikail Duran on Unsplash